کارل یونگ انواع اصلی روانشناختی شخصیت را شناسایی کرد: درونی و برون گرا. هر یک از ما در هر دو نوع ذاتی است، اما یکی از آنها همیشه غالب است. با این وجود، دشوار است که همه تفاوت های بین آنها را تعیین کنیم، بنابراین توجه ما به نوع شناسی گسترده است.
نوع شخصیت روان شناختی توسط یونگ
- نوع فکر کردن این افراد بسیار عملی هستند که حوادث را با کمک منطق و جزئیات مورد قضاوت قرار می دهند. آنها سعی می کنند به طور منطقی تعیین کنند که حادثه چیست. در مورد یک نوع تفکر، می تواند درست یا غلط باشد.
- نوع احساسی هر رویداد به معنی خوب یا بد داده می شود. ابتدا آنها از احساسات خود استفاده می کنند، بنابراین وقایع را به دلخواه و ناخوشایند، خسته کننده یا خنده دار و غیره تقسیم می کنند.
- نوع حساس بسیار حساس به طعم، بویایی و دیگر احساسات است. این نوع دوست دارد که پدیده هایی را که آن را احاطه کرده است، جهان بداند. این مانند گرفتن عکس از جهان است. چنین افرادی بسیار نادر هستند، اما این ویژگی دشوار است با هر چیز دیگری اشتباه گرفته شود.
- نوع خودآموز آنها بر روی حدس یا حدس و گمانشان تکیه می کنند، به خوبی حس پنهان موقعیت های مختلف را احساس می کنند. این چگونگی شناخت ماهیت حوادث و تجمع تجربه زندگی است.
هر یک از ما دارای تمام ویژگی های به میزان مشخص است. اما یکی از آنها در میان دیگران برجسته تر است. بقیه انواع شخصیت روانی اضافی هستند، بنابراین آنها خیلی قابل توجه نیستند. به گفته یونگ، یک فرد عاقل در هر رویداد جدید باید از ویژگی های یک نوع مناسب استفاده کند.
تعریف نوع روانشناختی شخصیت
ابتدا باید بدانید که کدام نوع دو نوع نوع شناسی را مورد توجه قرار می دهید. پس از آن، مناسب ترین مقدار را از چهار انتخاب کنید. به عنوان مثال، درونی عاطفی پر جنب و جوش و پر انرژی است، او دوست دارد به تنهایی و یا در میان دوستان مورد علاقه اش باشد. این فقط این است که او باید از زمان به زمان جدا شود تا بتواند فضای شخصی اش را حفظ کند. با این مثال، شما می توانید ویژگی های روانشناختی متفاوت را ایجاد کنید
شایان ذکر است که انواع اجتماعی روانشناختی با روند زندگی تغییر می کند. اگر یک فرد در مورد خودش کار کند، بعضی از دیدگاه هایش را تغییر می دهد که به ناچار تغییرات در شخصیت را به دنبال خواهد داشت.
کارل یونگ معتقد است که به دست آوردن مهارت های جدید، فرد بیشتر و بیشتر خود را پر می کند. او معتقد بود که هدف واقعی اتحاد تمام انواع و توانایی مدیریت آنها است. هر شخصیت هنوز ویژگی های فردی دارد، اما در هر شرایط جدید، او قادر خواهد بود یک نوع را انتخاب کند و از آن به خوبی استفاده کند.