در دنیای مدرن، اصطلاح "روح" هر دو به عنوان یک استعاره و در قالب یک اصطلاح برای "جهان درونی فرد "، "روان" استفاده می شود. این روح است که مفهوم اصلی است که همیشه در تاریخ روانشناسی ظاهر می شود.
روانشناسی روح انسان
روح انسان نهادی است که از طریق آن اراده آزاد متولد می شود. حتی حوالیته ادعا کرد که او جایگاه ویژه ای در نظم جهان دارد، زیرا او در ابتدا همه چیز را در این جهان حرکت می دهد.
اگر ما در مورد مفهوم روح در زمینه روانشناسی صحبت کنیم، ابتدا باید دو مرحله از تکامل روح را در نظر گرفت:
- اولین بار با تولد اشکال اولیه روان شروع شد . دوره نهایی این مرحله ظهور یک سازمان ذهنی جدیدی از انسان است که نوعی تکامل بیولوژیکی را نشان می دهد.
- مرحله دوم به عنوان یک انقلاب فرهنگی شناخته می شود، در نتیجه، فرد صلح درونی را به دست می آورد، خود را "من" می شناسد. آغاز این مرحله به علت پیچیدگی تعاملات فرد با جهان اطراف است. در نتیجه دوره دوم ظهور روان انسان، هر شخص موجودیت خود را در یک محیط فرهنگی آغاز می کند. این منجر به ظهور ویژگی های داخلی آن می شود. آنها توسط محرک های داخلی بیان می شوند که انگیزه عملکرد یک عمل خاص را دارند. در نتیجه، این نشان می دهد که فرد دارای اراده آزاد است، یعنی او حق انتخاب دارد. منبع اراده آزاد روح است.
بنابراین، روانشناسی، روانشناسی را نوعی آموزش روانی می داند که توانایی سازماندهی خود را دارد و درون خود یک سیستم کامل از تعاملات متفاوتی از اجزای مخالف در طبیعت ایجاد می کند.
روانشناسی روحیه زن و مرد واقعیت زندگی هر فرد است. این روح است که تعامل انسان با جهان اطرافش را تضمین می کند.