لباس قرن نوزدهم

لباس - یک نوع آینه است که نشان دهنده روند یک دوره خاص است. و این فقط در مورد مد نیست، در مورد فرهنگ، فلسفه، سیاست و فضای کلی یک دوره زمانی خاص است. قرن نوزدهم و همچنین قرن های دیگر، با ایده آل زیبایی یک زن مشخص می شود که از طریق لباس و لوازم جانبی بیان می شود. لباس های قرن نوزدهم بارها و بارها تحت تاثیر تغییرات اصلی قرار گرفتند، زیرا در این دوره کودتا در ذهن مردم صورت گرفت. اصول مذهبی، تفکر سودآور، درک اسطوره ای تغییر کرد، اما این همه در لباس ها منعکس شد.

از تئاتریت تا عملیات

سبکهای لباس از آغاز قرن نوزدهم به دوران عتیقه شباهت داشت. آنها طولانی، سرسبز، تا حدودی تئاتر بودند. اما تنها یک دهه بعد، سبک رکوکو غریب امپریالیستی امپراتوری را جایگزین کرد ، که با سادگی و لکونیسم آن متمایز شده است. زنان به سرعت از مزایای لباس ها در سبک یونانی قدردانی می کنند، و آنها را برای لباس های پیچیده و غیرممکن به راحتی مبادله می کنند. پارچه های سبک وزن، کمر کمر، روبان زیر سینه، گردن عمیق، یک چراغ قوه آستین، طول در طبقه - این لباس مد روزانه از اوایل قرن 19 بود. طرح رنگ به سایه های آبی، قرمز و سفید کاهش یافت و لباس های باله را تکمیل کرد و مچ پا را با روبان های ابریشم متصل می کرد.

در سی هفتم قرن نوزدهم، لباس تغییر کرد. همانطور که قبلا، کمر در آنها باقی مانده بیش از حد، اما لگن توسط یک کرستی گول زدن جایگزین شد. شانه مانند یک زنگ، که توسط یک قاب ساخته شده از فلز ارائه شده بود، و همچنین podsyubniki سرخ شده. ملکه ویکتوریا، که یک زن مد روز بود، "کمر" کمر به محل قانونی او "کاهش" و اضافه کردن به آستین از لباس های حجم با کمک از قاب های فلزی. یکی از ویژگی های متمایز که در آن سالن ها و اتاق های عروسی و عروسی و حتی لباس های خانه قرن نوزدهم بود، یک جلوه لوکس و شگفت انگیز از آن بود. بحث در مورد کاربرد این مدل ها ضروری نیست، اما از نظر رمانتیک، تصویر برابر است.

در دهه شصت قرن نوزدهم، لباس های روکوکو دوباره شیک بود، اما در حال حاضر آنها روباه های پر زرق و برق دار، دندان های در امتداد لبه شانه و آستین و لبه حک شده. علاوه بر موفقیت در این لباس خانم ها کلاه های ظریف، کلاه بالا، دستکش، چتر ماهیکت، شال، خیاطی ، کلاه خز، و همچنین کفش های توری و جواهرات را در نظر گرفت. پس از چند دهه، زنگ زرق و برق دار به دلیل شلوغی، یک لایه خاص یا یک قاب الاستیک، با تاکید بر باسن زنانه، شدیدتر می شود. شبح همچنان باریک و بلند بود.

پایان قرن نوزدهم با ظهور نخستین خانه های مد، توسعه وسیع صنایع سبک بود. متأسفانه، لباس های زنان، منحصر به فرد خود را از دست داده اند، به طوری که آنها به شدت تحت تاثیر قرار گرفته اند، مثل کاغذ کربن. Silhouettes تبدیل شدن به ساده تر، استفاده می شود برای خیاطی مواد - مقرون به صرفه تر. اما در صورتی که بسیاری از مزایای وجود دارد، چرا که تقریبا هر زن می تواند مد روزانه لباس کند. علاوه بر این، لباس های راحت تر و راحت تر می پوشیدند، اما نمی توانستند شاد باشند.

و امروز، انعکاس دوران گذشته به طور مداوم قابل توجه است. کافی است آن را به درخواست لباس عروسی در سبک قرن 19th، و عناصر مانند کرست، آستین، چراغ قوه و غواصان با شکوه اغلب توسط طراحان در توسعه مدل های مدرن استفاده می شود. نمی توان گفت که مد قرن نوزدهم عملی است، اما همیشه در انتخاب لباس، این معیار در وهله اول است. زیبایی، حساسیت، رمانتیک بودن و زنانه بودن - این همان چیزی است که دختران را هدایت می کند که لباس را در سبک قرن نوزدهم ترجیح می دهند.