آزمایشات کبدی

کبد مهم ترین ارگان است که بدون آن انسان نمی تواند وجود داشته باشد. کبد در تمام فرآیندهای متابولیک، سم زدایی از سموم، در هضم شرکت می کند. بررسی وضعیت و عملکرد این ارگان را می توان با تجزیه و تحلیل های خاص انجام داد - به اصطلاح خون خون خون.

آزمایش خون برای آزمایش کبد چیست؟

آزمایشات کبدی پیچیده از تجزیه و تحلیل بیوشیمیایی پیچیده است که اجازه می دهد تا در بیماری های کبدی (و مجاری صفراوی) در غلظت برخی از مواد موجود در خون را شناسایی کنید. اگر بر اساس نتایج آزمایشات کبدی، مقدار این مواد افزایش یا کاهش یابد، این نشان دهنده نقض عملکرد بدن است. به طور معمول، مجموعه ای از آزمایشات کبدی شامل تعیین غلظت مواد زیر است:

آزمایش کبد چگونه انجام می شود؟

آزمایش های کبدی نیاز به آماده سازی برای تجزیه و تحلیل دارند که شامل رعایت چنین قوانینی می شود:

  1. برای دو روز قبل از تجزیه و تحلیل، از افزایش تمرکز فیزیکی، مصرف الکل، محدود کردن مصرف غذاهای تند، سرخ شده و چربی اجتناب کنید.
  2. پس از آخرین وعده غذایی، حداقل 8 ساعت باید گذشت.
  3. برای لغو دارو برای 1 تا 2 هفته قبل از تجزیه و تحلیل (در غیر این صورت، به پزشک اطلاع دهید که داروها و دوز مورد استفاده قرار گیرد).

آزمایشات کبدی - رونوشت

بیایید در نظر بگیریم که نتایج تجزیه و تحلیل با انحراف از هنجار در یک جهت یا دیگر می تواند بگوید. لازم به ذکر است که روش های انجام مطالعات در آزمایشگاه های مختلف متفاوت هستند و بنابراین شاخص های هنجار نمونه های کبدی یکسان نیستند. علاوه بر این، هنگام تجزیه و تحلیل تجزیه و تحلیل، تمام شاخص های این مجموعه با توجه به سن، جنس بیمار، بیماری های مشابه، شکایات و غیره مورد توجه قرار می گیرند.

  1. ALT - آنزیم تولید شده توسط کبد، که قسمت کوچکی از آن به طور معمول به خون می رسد. هورمون ALT برای زنان 35 واحد در ليتر است و برای مردان 50 واحد در ليتر است. اگر تجزیه و تحلیل افزایش محتوای ALT 50 بار یا بیشتر را نشان می دهد، این ممکن است نقص حاد پرفیوژن کبدی، نکروز حاد هپاتوسیت، هپاتیت ویروسی باشد. مقدار ALT بالا با هپاتیت سمی، سیروز کبدی ، احتقان در کبد، آسیب کبدی الکلی مشاهده می شود.
  2. AST - آنزیمی است که به عنوان یک نتیجه از تخریب سلول وارد جریان خون می شود. قانون AST همانند ALT است. سطح AST، بیش از حد معمول 20 تا 50 بار، در بیماری های ویروسی هپاتیت و بیماری های کبدی همراه با نکروز بافت کبدی دیده می شود. افزایش محتوای AST همچنین ممکن است آسیب به عضله قلب را نشان دهد. برای درک اینکه کدام اندام آسیب دیده است - کبد یا قلب، اگر افزایش تعداد AST و ALT وجود داشته باشد، ضریب نسبت AST / ALT - de Ritis (مقدار 0.8 - 1) استفاده می شود. افزایش ضریب نشان دهنده بیماری قلبی است و کاهش آن به آسیب شناسی کبد اشاره دارد.
  3. GTT آنزیمی است که افزایش آن با تمام بیماری های کبدی مشاهده می شود: هپاتیت از علل مختلف، کلستاز، آسیب کبدی الکلی و غیره. GTT معمولی برای مردان - 2 - 55 واحد / ل، برای زنان - 4 - 38 واحد / لیتر.
  4. AP آنزیمی است که در انتقال فسفر دخیل است. هنجار APF 30 تا 120 واحد در لیتر است. افزایش سطح آلکالین فسفاتاز ممکن است نشان دهنده هپاتیت، سیروز، نکروز بافت کبدی، کبد سرطان، سارکوئیدوز، سل ، ضایعات کبدی انگلی و غیره باشد. همچنین افزایش متوسط ​​این آنزیم در خون می تواند فیزیولوژیک باشد - در دوران بارداری و بعد از یائسگی.
  5. آلبومین پروتئین حمل و نقل مهم است که توسط کبد سنتز شده است. میزان آن 38 تا 48 گرم در لیتر است. سطح آلبومین با سیروز، التهاب کبدی، سرطان یا تومور خوش خیم کبد کاهش می یابد. افزایش آلبومین با از دست دادن قسمت مایع خون (تب، اسهال) رخ می دهد و همچنین با جراحات و سوختگی.
  6. بیلیروبین - یکی از اجزای صفراوی، در طی شکست هموگلوبین تشکیل شده است. افزایش سطح بیلی روبین ممکن است نشان دهنده نارسایی کبدی، انسداد مجاری صفراوی، آسیب کبدی سمی، هپاتیت حاد و مزمن و غیره باشد.

مقادیر بیلی روبین: