داروهای ضد قارچی طیف گسترده ای از عمل در قرص

آنتی بیوتیک ها گروهی وسیع از داروهایی هستند که می توانند به طور موثر با انواع مختلف قارچ هایی که بدن انسان را تحت تاثیر قرار می دهند مبارزه کنند. بعضی از آنها به عنوان قاعده اولین داروها هستند، تمرکز باریک دارند و فقط در ارتباط با برخی از انواع میکروارگانیسم های بیماریزا هستند. آماده سازی بیشتر ضد قارچ مدرن از طیف گسترده ای از عمل در قرص بیشتر تقاضا است. آنها سرکوب رشد و بازتولید تقریبا همه انواع پاتوژن ها را فراهم می کنند، که بسیار مهم است زمانی که انجام مطالعات دقیق آزمایشگاهی غیرممکن است.

آیا عوامل انفجار انسانی برای طیف وسیعی از فعالیت ها امن هستند؟

نوع دارویی که در نظر گرفته شده کاملا سمی است. آنتی بیوتیک های سیستمیک، مانند داروهای ضد باکتری، تأثیر منفی بر سیستم کبد و دستگاه گوارش دارند و اغلب عوارض جانبی ناخوشایندی را در قالب اختلالات گوارشی ایجاد می کنند که شامل:

البته، داروهای ضد قارچ بسیار خطرناک برای سلامت انسان است، اما در هنگام استفاده از آنها، هنوز هم مهم است که احتیاط شود. متخصصان توصیه می کنند که به شدت به دوزهای تجویز شده و رژیم درمانی تجویز شوند، داروها را در همان فواصل زمانی مصرف کنند و البته بدون تجویز پزشک، دوره تجویز را قطع نکنند. در غیر این صورت، احتمال بازگشت عفونت قارچی یا انتقال آن به حالت مزمن بالا است.

انواع داروهای ضد قارچی طیف گسترده ای در قرص ها

ضد میکروبی از جهات مختلف به 3 گروه تقسیم می شوند:

  1. پلی اتیلن این داروها طیف گسترده ای از فعالیت ها را دارند، اما آنها به قارچ های پوستی و پوستی مقاوم هستند. بنابراین، زمینه اصلی استفاده از polyenes کاندیدیازیس دستگاه گوارش، پوست و غشای مخاط است.
  2. آزول ها این داروهای ضد قارچی در قرص برای درمان مایکوئید ناخن های دست و پا، پوست، از جمله پوست سر، غشای مخاطی موثر است. آنها همچنین از برخی از انواع لیسهان کمک می کنند.
  3. آللیامیم ها Antimycotics، که معمولا برای deromatomycosis و lichen مختلف ایجاد شده توسط قارچ dimorphic، moldy، بالاتر و دیگر تجویز می شود.

گروه های دیگر داروها دارای تمرکز محدودی هستند و بنابراین در نظر گرفته نمی شوند.

بهترین عوامل ضد قارچی طیف گسترده ای

در میان بسیاری از ضدویروسیدهای مدرن، باید به چنین نامهایی توجه کرد:

1. Polyenes:

2. Azoles:

3. آللیامامین ها:

مهم است که توجه داشته باشیم استفاده از داروهای ضد قارچی خوراکی بی اثر است. برای درمان کامل هر گونه مایکوئوس، لازم است که درمان های پیچیده ای شامل تزریق داروهای سیستمیک و همچنین استفاده همزمان از مواد ضد انعقادی موضعی در قالب کرم ها ، پماد ها و راه حل ها باشد.