در روانشناسی، روانشناسی، روانشناسی، جنبشناسی و برخی دیگر زمینههای مرتبط با دانش، زنانگی و مردانگی به عنوان رایجترین مجموعههای ویژگیهای هنجاری اجتماعی، روانی، اجتماعی-رفتاری و خصوصیات دو جنس اصلی زیست شناختی در نظر گرفته میشوند.
معیار و انحرافات
لازم به ذکر است که در حقیقت برخی از علائم هر دو مردانگی و زنانه (اغلب روانشناسی، اجتماعی و رفتاری نسبت به آناتوفیزیولوژی) ممکن است با جنسیت بیولوژیکی همخوانی نداشته باشند.
به این معنا، ما می توانیم زنان و مردانگی زنانه را در مردان، بدون انحراف از هویت جنسی انتخاب شده، و همچنین تحقق نقش های جنسی و اجتماعی مشاهده کنیم. هیچ راز نیست که برخی از مردان و همچنین بعضی از زنان به فعالیتهایی که به طور سنتی برای سکس دیگر تعریف شده و به این جنس اختصاص داده شده، برتری دارند.
چنین تصویری مخصوصا برای کشورهای توسعه یافته است که در آن فعالیت های کار و فعالیت های اجتماعی و عمومی به طور مستقیم به جنس مربوط نمی شود (تا حدی این امر نیز به افکار عمومی بستگی دارد).
بنابراین می توان گفت که در زمینه های دانش اجتماعی و بشردوستانه، اصطلاح مردانگی و زنانه، کلیشه های شرطی هستند که منعکس کننده مفاهیم پیچیده ویژگی ها، یک جنسیت یا دیگری هستند.
در فرهنگ های مختلف
لازم به ذکر است که برخی از ویژگی های مردانگی و زنانه از نظر فرهنگی، یعنی دیدگاه های کلیشه ای از مردم مختلف، اساسا همزمان می شوند. این تصادف صحت مقررات اصلی را ثابت می کند
چگونه یاد بگیریم؟
در عین حال، در موارد خاص (با مطالعات اجتماعی-روانشناختی، قوم نگاری، انسان شناسی و تاریخی) تصاویر مردانگی و زنانگی می توانند دارای ویژگی های روشن و منحصر به فرد خاص نژاد، مردم یا فرهنگ خاص باشند، به این معنی که شکل خاص قوم خاصی داشته باشند.
به همین دلیل است که هنگام مطالعه و تعیین زنانه و مردانگی، لازم است نه تنها مخالفت اساسی نقش های جنسی، بلکه همچنین دیدگاه هایی که ارزیابی انجام می شود، مورد توجه قرار گیرد.
لازم به ذکر است که توسعه جنبش فمینیستی در تحقیق این و نزدیکترین دایره مسائل کمک کرده است.