مغز ما به طور مداوم در برخی از استدلال ها مشغول به کار است - این نتیجه گیری ها را از گذشته، از یادگیری، از پیش بینی می کند. تمام این نتیجه گیری ها نتیجه گیری منطقی نتیجه عمل فکر است. استنتاج به نظر می رسد به عنوان بالاترین شکل تفکر ، ترکیب قضاوت ها و مفاهیم در خود.
صحت نتیجه گیری
آنها می گویند که صحت نتیجه گیری ما در آزمایش زمان، منطق و علم است. این، تست به اصطلاح "شپش"، زیرا زمانی که گالیله گفت که "همه چیز همان، زمین چرخش است،" او نمیتواند آن را اثبات کند. عبارت او نمونه ای عالی از استدلال است.
اما اگر شما از یک نقطه نظر علمی به این مسئله رسیدید، نتیجه گیری ها هنوز هم می توانند در اینجا و در حال حاضر (به لحاظ نظری) بررسی شوند. صحت آنها به صحت فرضیه ها و بخش های ساختاری نتیجه گیری بستگی دارد. از سمت راست یکی باید فرض شود، باید آن را نیز درست باشد.
قضاوت و استدلال
قضاوت و استنتاج دو نوع تفکر مرتبط است. استنتاج از قضاوت های اولیه حاصل می شود و نتیجه فرایند استدلال بر این قضاوت ها، تولد یک قضاوت جدید - عقب نشینی یا نتیجه گیری است.
انواع نتیجه گیری
باید به سه جزء استنتاج منطقی نگاه کنیم:
- دانش وعده
- اثبات دانش؛
- نتیجه گیری - نتیجه گیری.
بسته به نوع استدلال، روند استدلال کمی متفاوت خواهد بود، اما سه اتصال متصل بدون تغییر باقی خواهند ماند.
در استدلال قیاسی، نتیجه گیری نتیجه نتیجه ای از افکار عمومی به خصوص است.
در تعمیم های القایی از نسبت به نسبت عمومی استفاده می شود.
به طور مشابه، مالکیت اشیاء و پدیده ها برای داشتن ویژگی های شبیه، مشابه است.
تفاوت: قضاوت - مفهوم - استنتاج
سه نوع تفکر، یعنی مفهوم، قضاوت و استنتاج، اغلب با هیچ دلیلی اشتباه گرفته نمی شوند.
مفهوم یک ایده از ویژگی کلی پدیده ها و اشیاء است.
قضاوت، نقشه برداری از خواص اشیاء و پدیده ها، مقایسه آنها، انکار یا تایید حضور این خواص است. به عنوان مثال، یک گزاره بیان می کند که "هر سیاره منظومه شمسی در اطراف محور خود می چرخد".
در مورد این نتیجه، ما در مورد این نوع تفکر صحبت کرده ایم. استنتاج نتیجه گیری است - تولد یک فکر جدید بر اساس دانش قبلا انباشته شده.