سربازان پشت سر آنها یک استعداد است که شگفت انگیز است، بنابراین محققان مختلف آن را با اشتیاق خاصی مطالعه می کنند. تا به امروز، نظریه های زیادی وجود دارد که چنین ویژگی ای را توضیح می دهند، جدیدترین نوعی است که مبتنی بر احساسات انسانی است. در نگاه اول، این فرضیه مسخره است، اما با بررسی دقیق تر، کفایت آن آشکار می شود.
تئوری هیجانی رهبری
برای مدت طولانی اعتقاد بر این بود که IQ شخص بالاتر، دقیق تر و موفق تر است که این شاخص را مهم ترین مدیر کیفیت دانسته است. اما به تدریج آنها متوجه شدند که نه این ضریب و اجباری، اغلب رهبران مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و صاحبان مقادیر متوسط. بنابراين نياز به ايجاد رويکرد جديدي بود که منجر به تئوري هيجاني رهبري شد که استفاده از مهارت هاي تحليلي را براي رسيدن به اهداف خود به کار برد. برای اندازه گیری پتانسیل فرد در چنین سیستمی، یک شاخص جدید اختراع شد - هوش هیجانی رهبر، که مشخص کننده توانایی درک احساسات دیگران و هدایت آنها است. به این معنا نیست که فردی که با خواست حوادث زندگی می کند، بلکه فردی است که می داند چگونه آنها را برای خیر عمومی کنترل می کند. بنابراین، اجزای مهم چنین اطلاعاتی عبارتند از:
- خود کنترل
- zmpatiya؛
- خودآگاهی؛
- توانایی تاثیرگذاری بر دیگران.
این همه باعث می شود که هوش هیجانی (EQ) همسایگی ثابت رهبر به دلایل زیر باشد:
- با کیفیت بالا آن آسان تر است که راهی برای خروج از وضعیت مشکل را بدون درگیری های غیر ضروری پیدا کنید.
- EQ بالا سادگی برقرار ارتباط برقرار کردن با مردم را تضمین می کند، به همین دلیل آنها بیشتر مایل به چنین شخصی هستند.
جالب است که تئوری هیجانی رهبری، هنر واقعی مدیریت مردم، توانایی ارزیابی هر وضعیت و انتخاب سبک فردی از رفتار را بیان می کند. این می تواند از شخصیت رهبر متشکل باشد، یا ممکن است با شرایط لحظه ای دیکته شود. رهبران عاطفی انعطاف پذیرتر هستند، بنابراین برای آنها آسان است که رویکردهای خود را عوض کنند، آنها را مانند کارت ها در عرشه خود تغییر دهند تا بتوانند طرح های سودآور را بدست آورند.