هیپرپروکا

یکی از مشکلات جامعه مدرن، ناهشیاری شهروندان آن است که خود را در ناتوانی در تصمیم گیری مستقل، دفاع از حقوق خود، غلبه بر مشکلات، نشان می دهد. دلایل این رفتار تا حدی در حوادث تاریخی پایانی قرن گذشته پنهان شده اند که در ارزش ها و پایه های معمول وجود دارد که در عوض نمی تواند جایگزین را ارائه دهد، اما اساسا همه چیز در ارتقاء خانواده است. Infantilism فرد بالغ نتیجه hyperopeaky یا بیش از حد محافظت از والدین - مراقبت بیش از حد برای یک کودک زمانی که کودک تحت نظارت ثابت با حداقل تظاهرات استقلال است.

علائم هپورپه والدین

• کودک با توجه بیش از حد احاطه شده است؛
• تمایل به محافظت از فرزند خود حتی در غیاب یک خطر واقعی؛
• میل به "کراویدن" کودک به خود، ایجاد وابستگی به احساسات و احساسات او، وادار کردن او به انجام دادن آن به والدین خود به همان اندازه ممکن است.
• کودک از نیاز به مشارکت در حل شرایط مشکوک رهایی می یابد؛ بنابراین، او دارای مهارت های لازم نیست و نمی تواند وضعیت مناسب را ارزیابی کند؛
• توسعه کودک به اصطلاح ناآشنا آموخته - واکنش به کوچکترین مانع، به عنوان غیر قابل مقاومت است.

دو نوع اصلی از حمایت بالا وجود دارد: محبت و غرور.

فوق العاده حفاظت کننده جبرانی

پرخاشگري ضعيف خود را در مدل روابط فرزندان و والدين "فرزند - مرکز خانواده" بيان مي کند. اغلب این مادران تنها یک نوع هیپرپروتئین را نشان می دهند که در آن همه توان بالقوه عشق را به کودک می اندازند. چنین کودکی از اوایل دوران کودکی مجاز است، ویژگی های آن ایده آل شده است، توانایی اغلب اغراق آمیز بودن.

چنین کودک دارای سطح بالایی از آرزو و آرزوی رهبری است، اما او اغلب نمی تواند در یک تیم کودکان درک کند. تمام نیازها و جاه طلبی های او با موفقیت در یک خانواده تنها ملاقات می شود و امکان ساخت یک مدل مشابه از روابط با دیگران بسیار دردناک است. به این ترتیب، نوع شخصیت هیستروئید شکل می گیرد که برای تظاهرات و شناخت آن نیاز به تظاهرات و تشخیص دارد؛ در نوجوانی این می تواند به تلاش های خودکشی منجر شود، و در بیشتر موارد نیز نشان دهنده است.

چنین مدل روابط فرزندان و والدین، نتیجه یک سبک لیبرال و متدین تربیتی است، زمانی که همه چیز حل و فصل می شود، اما در عین حال یک هیپرپه و بیش از حد مراقبت بر روی کودک وزن می کند.

حمایتی غالب

با چنین مدل روابط درونی خانواده، کودک به طور کامل از اراده ناتوان است. او ممنوع است که ابتکار عمل را تحمیل کند، ممنوعیت های جدید، محدود کردن فعالیت ها، استقلال، ایجاد افکار کامل در مورد عدم پرداخت مالیات، ممنوع است. کودک به طور مداوم تحت کنترل شدید و تحت فشار روانی است. مهارت ها و توانایی های او به طور عمدی از نظر امنیتی به نظر می آید که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در نتیجه، کودک واقعا قادر به انجام فعالیت های ابتدایی مشخصه سن خود نیست، اعتقاد دارد که او هنوز کوچک است و هنوز هم همه چیز را نادرست انجام می دهد. این نوع از رابطه فرزند و والدین در خانواده هایی ایجاد می شود که والدین خود را برای تحصیل خود در سبک خودکامه انتخاب کرده اند. کلام آنها قانون است، آنها اقتدار غیر قابل انکار هستند.

پیامدهای هپورپو

میل بسیار به مراقبت از فرزندتان طبیعی است، اما گاهی اوقات به آن مبتلا می شوید به طور مستقیم شکل های ناسالم، فلج کردن فعالیت کودک و محروم کردن او از اراده او است.

علاوه بر این، تحت شرایط کمپلکس، کودک یک احساس اضطراب مستمر، نفوذی ایجاد می کند که در سن خود ذاتی نیست. در نتیجه، تمایلات متضاد در شخصیت، عدم استقلال، بی هویتی، اعتماد به نفس ناکافی و عدم توانایی برای غلبه بر مشکلات به تنهایی وجود دارد. به خصوص در موارد شدید، کودک، بدون دانستن اینکه چگونه از دست دادن بیش از اندازه محافظت و بدون تلاش برای انجام این کار، در محدوده خانواده پدر و مادر قرار دارد، زیرا او نمیتواند خود را ایجاد کند. این به نفع مفرط و غم انگیز کودکان بالغ است که برای همیشه به طور غیر ضروری به والدین خود وابسته هستند.